Γνώριζες οτι…

Τι δεν γνώριζες για:

Τα δέντρα διαδραματίζουν επίσης έναν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή του οξυγόνου και τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, καθώς επίσης και στον μετριασμό των επίγειων θερμοκρασιών.

Το έτος 2005 υπήρχαν περίπου 400 δισεκατομμύρια δέντρα στη Γη, περίπου 61 δέντρα ανά άτομο. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του το δέντρο προσθέτει κάθε χρόνο έναν καινούριο δακτύλιο κάτω από το φλοιό του. Αν κόψουμε ένα δέντρο, μπορούμε εύκολα να τους μετρήσουμε καθώς, κάθε δακτύλιος ισούται με ένα χρόνο.

Η εποχιακή κυκλική ανάπτυξη του κορμού έχει σαν αποτέλεσμα να ξεχωρίζουν μεταξύ τους οι κύκλοι. Με βάση τον αριθμό των κύκλων είναι δυνατό να μετρήσουμε την ηλικία των δέντρων με προσέγγιση μέχρι και τα δύο χρόνια. Με βάση τους ετήσιους κύκλους, μπορεί να προσδιοριστεί η ακριβής ηλικία των δέντρων. Τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής έχει το δέντρο “δράκαινα” στην οποία έχουν μετρηθεί μέχρι 6.000 κύκλοι που σημαίνει 6.000 χρόνια ζωής.

Σοβαροί κίνδυνοι προσβολής της πριστής ξυλείας υπάρχουν κατά τη φάση της φυσικής ξήρανσης, εάν δεν ακολουθούνται βασικοί κανόνες τεχνολογίας. Η “πριστοπλατεία” πρέπει να είναι ανοικτή στον ορίζοντα χωρίς βλάστηση από χόρτα, θάμνους, χωρίς λιμνάζοντα νερά, χωρίς σωρούς από πριονίδια και υπολείμματα πρίσεως, τα οποία αποτελούν σημαντική πηγή μόλυνσης και είναι κάτι που παρατηρείται σε πολλά ελληνικά πριστήρια. Τα υπολείμματα πρίσεως πρέπει να απομακρύνονται το συντομότερο δυνατό.  Η στοίβαξη των πριστών πρέπει να είναι σχολαστική, επιμελημένη και με τέτοιο τρόπο ώστε ο αέρας να κυκλοφορεί ελεύθερα γύρω από κάθε πριστό. Γι’ αυτό, χρησιμοποιούνται πήχεις 2,5 x 2,5 cm και αφήνονται οριζόντια διαστήματα μεταξύ των πριστών. Οι στοιβάδες πρέπει να απέχουν από το έδαφος 40 cm και να είναι καλυμμένες. Η καλύτερη περίπτωση φυσικής ξήρανσης είναι τα ανοικτά υπόστεγα.

• Η υψηλή θερμοκρασία υποβοηθάει τη δράση του νερού ως παράγοντα αλλοίωσης, ενισχύοντας τη ρίκνωση και διόγκωση του επιφανειακού ξύλου.
• Ο άνεμος προκαλεί επιφανειακή διάβρωση και απομακρύνει τις επιφανειακές ίνες του ξύλου, ενώ ενισχύει τη δράση του νερού.
• Με την μακροχρόνια γήρανση του ξύλου απομακρύνονται συνεχώς κάποια επιφανειακά του στρώματα με πολύ αργό ρυθμό, ο οποίος εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή. Η εφαπτομενική επιφάνεια δέχεται μεγαλύτερη αλλοίωση από τους κλιματικούς παράγοντες σε σχέση με την ακτινική.
• Τέλος, αλλοίωση του ξύλου προκαλείται και από τη ρύπανση της ατμόσφαιρας.

Το ξύλο όταν είναι εκτεθειμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα σε εξωτερικές συνθήκες, υφίσταται την επίδραση των κλιματικών παραγόντων (θερμοκρασία, σχετική υγρασία, βροχή, χιόνι, αέρας, φως), οι οποίοι προκαλούν αλλοίωση, η οποία προκαλεί το φαινόμενο της γήρανσης του ξύλου, το οποίο σε μακροσκοπική παρατήρηση περιλαμβάνει μεταβολή του χρώματος, ραγαδώσεις, στρεβλώσεις, επιφανειακή διάβρωση του ξύλου. Το ηλιακό φως και ειδικά η υπεριώδης ακτινοβολία προκαλεί μικροραγάδες στα κυτταρικά τοιχώματα, καταστροφή στις μεμβράνες των βοθρίων. Προκαλεί επίσης χημικές μεταβολές με αργό ρυθμό. Οι αλλοιώσεις αυτές υποβοηθούν την καταστροφική δράση του νερού, το οποίο προκαλεί και τις πιο σημαντικές αλλοιώσεις στο ξύλο. Η υψηλή θερμοκρασία υποβοηθάει τη δράση του νερού ως παράγοντα αλλοίωσης, ενισχύοντας τη ρίκνωση και διόγκωση του επιφανειακού ξύλου. Ο άνεμος προκαλεί επιφανειακή διάβρωση και απομακρύνει επιφανειακές ίνες ξύλου, ενώ ενισχύει τη δράση του νερού.

Το επάγγελμα του υλοτόμου και όλες οι δραστηριότητες που σχετίζονται με αυτό, αποτελούν ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα ακόμη και σήμερα. Τα ατυχήματα είναι συχνά και απαιτείται τεράστια δεξιοτεχνία, υπομονή και επιμονή για την αντιμετώπιση πολλών προβλέψιμων αλλά και απρόβλεπτων δυσκολιών που προκύπτουν. Οι στατιστικές στις ΗΠΑ μετρούν 91,3 θανάτους εργαζομένων στην υλοτομία ανά 100.000 εργαζόμενους. Σε μέρη όπως η Λατινική Αμερική ή η Αφρική όπου τα μέτρα ασφαλείας είναι ανύπαρκτα και η καταγραφή των ατυχημάτων το ίδιο, ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος.